22e van de wereld!

Hoi allemaal!

afgelopen zaterdag stond ik aan de start van het Wereldkampioenschap Triathlon voor Elite in Hamburg. Het was een geweldig groots opgezet evenement over meerdere dagen, en ondanks het slechte weer stonden de toeschouwers rijendik om ons aan te moedigen. Het was geweldig om hier aan de start te staan, echt kippenvel!

Vooraf was ik helemaal niet zenuwachtig. Ik wist dat ik in vorm was, ik ging mijn uiterste best doen, en verder ging ik er gewoon van genieten. Het was al een geweldig gevoel om bij de beste 80 dames van de wereld te horen. Ik was als 57e geplaatst, dus feitelijk had ik niets te verliezen. Er stonden zoveel grote namen aan de start. Maar tegelijkertijd was ik ook vastbesloten hier iets te laten zien, en zoveel mogelijk van die grote namen achter me te laten.

Ik had een goede start en mijn zwemmen ging weer geweldig! Het was een goede keus om tijdens de training de laatste weken vol op het zwemmen te focussen, want ik wist dat de kans groot was dat er een goede kopgroep zou ontstaan met onder andere de altijd goed zwemmende Amerikanen. Ik kwam als 8e uit het water en sprong midden in de kopgroep van 13 op de fiets. Hierin zaten inderdaad 4 Amerikanen en de latere winnares Vanesa Fernandez. Omdat de andere grote favoriet Emma Snowsill niet in deze groep zat, werd er vol doorgereden. Poeh, wat reden die dames hard! De eerste 2 ronden reed ik met compleet verzuurde benen rond; ik werd er een paar keer bijna afgereden en moest alles geven om er weer bij te komen. Na 2 ronden ging het gelukkig beter en zat ik goed ik de groep. Onze voorsprong liep op tot 1.30 minuut, maar helaas kwam in de 6e ronde de 3e groep bij de 2e en samen lukte het de achtervolgers om de voorsprong te verkleinen naar 1 minuut. Dat was voor mij een kleine tegenvaller.

De wissel naar het lopen was heel grappig. Alle dames liepen naar het einde van het parc ferme, omdat zij allemaal lage startnummers hadden. Ik was de enige in de kopgroep met een hoog startnummer en had dus alle ruimte om te wisselen. Helaas gleed de Amerikaanse Sarah Haskins net voor mij uit, en viel ik er bijna overheen. Maar toch liep ik nog als 8e weg. Wat een geweldig gevoel om op een WK helemaal vooraan in de wedstrijd weg te kunnen lopen! Ik liep lange tijd 11e, een plek waarmee ik mij voor de Olympische Spelen zou nomineren! Onze voorsprong was jammer genoeg te klein en daardoor kwamen er nog een aantal goede lopers van de 2e groep over mij heen, maar ik liep ook weer een heel goede tijd van 36.52 op de 10 kilometer en ik finishte als 22e van de wereld! Ik ben ontzettend trots op mezelf dat ik zo goed mee kon met de wereldtop. Ik heb zoals ik me voorgenomen had ontzettend veel grote namen achter me gelaten. Geweldig dat de wedstrijd precies zo ging als ik had gehoopt.

Nu heb ik even 2 weken 'rust' waarin ik wat minder train, voordat ik weer in training ga voor de worldcup van Rhodos op 7 oktober. Als ik deze opwaartse lijn kan voortzetten, lijkt een top-10 opeens misschien wel mogelijk... Maar goed, dan moet wel alles op zijn plaats vallen. Eerst heb ik dit weekend nog een ETU cup in Polen, waar ook 69 dames aan de start staan. Dat wordt dus ook geen simpele wedstrijd, maar ik ga er vol vertrouwen naar toe.

Tot gauw, groetjes! Birgit