Voor de 4e keer op rij Nederlands Kampioen!

hallo allemaal!

Afgelopen zaterdag heb ik een klein beetje triathlongeschiedenis geschreven; ik ben (als ik het goed heb) de eerste vrouw die 4x achter elkaar Nederlands Kampioen bij de Elite is geworden! Qua aantal titels sta ik nu op gelijke hoogte met Ingrid van Lubek, die ook 4 keer won (maar niet achter elkaar). Daar ben ik toch best trots op.

Maar goed, de wedstrijd. Die was op zaterdagavond, wat altijd een beetje een raar gevoel is. 's Ochtends wordt je gespannen wakker, ga je loslopen, je voorbereiden en je tas inpakken. Dan ben je eigenlijk klaar om te gaan, maar moet je nog 4 uur wachten... Dan maar met de beentjes omhoog met een boek op de bank, maar het wedstrijdgevoel raak je dan helemaal kwijt. Dat kwam gelukkig wel weer terug toen ik eenmaal in Stein was. Met de voorbereiding een beetje oogkleppen opgedaan, want anders sta je de hele tijd met bekenden te praten. Dat ben ik niet gewend met al die wedstrijden in het buitenland waar je hoogstens een Nederlandse toerist tegen komt! ;-)

Het water was 20.1 graden, dus er werd zonder wetsuit gezwommen. Dat was nog aanleiding tot veel commentaar en discussie bij een aantal atleten (met name de mindere zwemmers) die liever met wetsuit zwommen. Ik moet zeggen dat ik een wetsuit ook wel aangenaam had gevonden, toen ik in mijn nieuwe groene badpakje bibberend op de kant stond voor de start... Maar goed, dat is triathlon. Iedereen heeft dezelfde omstandigheden en de een heeft iets meer voordeel bij het een en omgekeerd. Er zijn ook mensen die bij warm weer beter presteren, daar heb je ook geen invloed op. Ik zeg altijd maar tegen mezelf: als je echt goed bent maakt het allemaal niets uit.

Wij startten 4 minuten na de heren, om 18:19 precies. Ik had een superstart en lag gelijk op kop, met Danne Boterenbrood, Sarissa de Vries en een Belgische lange afstandszwemster in mijn benen. Danne kwam na 500m nog even langszij, maar na het eerste rondje van 750 meter nam ik weer het voortouw. Ik zwom heel erg lekker, maar na 1000m begon het koude water op mijn spieren te werken. Ik kreeg opeens kramp in mijn tenen, en even later zelfs in mijn kuit! Ik probeerde het er al zwemmend voorzichtig uit te rekken en te schudden, biddend dat het niet erger zou worden. Dan zou mijn NK al snel afgelopen zijn! Ik zwom alleen op mijn armen verder zonder mijn benen nog te gebruiken, maar kwam desondanks nog als eerste het water uit. De Belgische zwemster waren we in de wissel al kwijt, en met zijn 3-en sprongen we op de fiets. Helaas kon Sarissa het fietstempo in het begin niet bijbenen en zij moest al snel lossen. Danne en ik bleven samen over aan kop en nadat ik mijn kramp er een beetje had uitgefietst werkten we goed samen om het gat met Eva Janssen, die we als goede loper natuurlijk goed in de gaten hielden, groter te maken. Dat lukte erg goed en met maar liefst 3,5 minuut voorsprong wisselden we voor het lopen.

De afgelopen jaren was ik in Stein altijd verreweg de beste loper, dus ik ging vol vertrouwen lopen. Ik voelde wel dat mijn benen niet super waren, en tot mijn verbazing bleef Danne vlak achter me lopen! Op de heuvel liep ze zelfs bij me weg! Toen had ik wel even al mijn mentale vaardigheden nodig om niet op te geven. Ik had ontzettende last van mijn ademhaling en vooral bergop merkte ik dat. Gelukkig kwam ik bij het stuk bergaf weer bij Danne en de tweede ronde liep ze nog maar 5 meter bij me weg op de heuvel. Toen heb ik op het bergaf-stuk even gas gegeven en gelukkig was dat genoeg om haar af te schudden. Uiteindelijk was het gat op de finish nog erg groot (meer dan een minuut), maar ik had er wel voor moeten vechten. Eigenlijk is het natuurlijk super dat er weer iemand is die het zo goed doet en een beetje tegenstand biedt, maar tijdens de wedstrijd vond ik het helemaal niet leuk!

Nou ja, ik heb het toch maar weer laten zien. Voor de 4e keer Nederlands Kampioen! En het begint nog niet te vervelen hoor :-)

Achteraf bleek trouwens dat ik, ondanks dat het niet zo goed voelde, toch meer dan een minuut harder had gelopen dan vorig jaar. Dat is wel echt super, moet je nagaan hoe hard het kan als ik wel een goede dag heb! Hopelijk kan ik dat over 2 weken in Holten laten zien. Nu nog een weekje scherpte trainen en dan op woensdag naar Holten. Donderdagavond hebben we daar dan de teamwedstrijd, en zondag om half 12 het individuele EK. Spannend! Het wordt vast een groot feest.

Groetjes, Birgit