Mega-update: van Griekenland tot Madrid
Door: birgit
Blijf op de hoogte en volg Birgit
12 Juni 2006 | Nederland, Maastricht
Hallo allemaal,
ga er maar even rustig voor zitten, hier volgt een enorm verhaal! Waar ik al bang voor was is inderdaad gebeurd; ik heb deze site laten versloffen... Geregelde verslaglegging is toch niet een van mijn kwaliteiten. Maar goed, daarom maar een grote update van alles wat ik de afgelopen maanden op sportief gebied heb gepresteerd:
van 24 april tot 4 mei ben ik op trainingskamp geweest in Cesenatico, Italië. Voor de wielerfans, dit is de geboorteplaats van Marco Pantani. Hij is hier ook een echte held en zijn begraafplaats is een soort bedevaartsoord voor fietsers. Ik ben ook in het café van zijn oom geweest en dat is een waar Pantani-museum met al zijn bekers en zijn eerste fiets! Verder kun je er ook heel lekker ijs eten :-)
Ondanks het iets mindere weer was het een heel geslaagd trainingskamp met zowel de atletiekvereniging van Jenette Tolhoek als het Perskindol-triathlonteam.
Op 4 mei ging ik weer terug naar huis, om snel mijn tas in- en uit te pakken en de dag later weer terug te rijden naar het vliegveld voor mijn vlucht naar Alexandroupolis. Hier werd een ETU-cup georganiseerd (zeg maar Europa-cup), waar punten konden worden verdiend voor zowel de Wereld- als de Europese ranking. Deze punten had ik nodig om mij te plaatsen voor de Europese Kampioenschappen elite, die op 24 juni worden gehouden in het Franse Autun. Ik was best een beetje zenuwachtig, helemaal alleen naar zo'n wedstrijd. Ik zou eigenlijk met Jenette Tolhoek gaan, maar zij kwam er op het trainingskamp achter dat zij zich had vergist in het weekend met het boeken van haar vliegticket! Ze dacht dat de wedstrijd 2 weken later was! Balen voor ons allebei natuurlijk. Maar goed, ik zag het maar als een goede ervaring, de komende jaren zal ik als triathleet waarschijnlijk wel vaker alleen naar een verre wedstrijd moeten. Gelukkig was de Belgische ploeg er ook, dus helemaal alleen was ik niet.
De wedstrijd zelf ging redelijk. Vlak voor de start ging de rits van mijn wedstrijdpakje stuk, zodat het nog even erg hectisch was, maar gelukkig had ik een extra pakje bij me en stond ik op tijd op het ponton. Ik had een hele slechte start want na de duik van het ponton liep mijn bril vol met water en lag ik midden in het gewoel. Omdat het zout water was, leek het me beter om hem even te legen, ik lag toch slecht. Toen ben ik om de groep heen naar voren gezwommen en lag al gauw toch nog goed. Toch zwommen er 3 dames weg omdat mijn armen toen verzuurden en ik kon mijn benen niet goed gebruiken. Ik dacht toen dat het aan het koude water lag (15 graden), maar later bleek mijn si-gewricht vast te zitten. Ik kwam dus achter de kopgroep als 5e uit het water met nog een meisje, de Europees kampioen junioren Daniële Rijf. Mijn voeten waren bevroren en ik kreeg mijn schoenen niet goed aan, waardoor zij van me wegfietste. Super balen want zij fietste naar de kopgroep terwijl ik in mijn eentje achterbleef. Na een rondje alleen kwamen er twee dames bij me waarvan er maar 1 goed kon fietsen, dus dat schoot ook niet op. Uiteindelijk kwamen er nog 4 dames van achteren en zaten we in een groep van 7. Die groep werkte goed samen, maar de dames waren niet allemaal erg sterk, waardoor de kopgroep 2 minuten op ons uitliep. Ik had een redelijke wissel en begon als 3e van de groep aan het lopen (als 7e in de wedstrijd), en deze positie kon ik lange tijd volhouden. In de laatste ronde kwam er alleen nog een Griekse dame van achteren langs. Al met al was ik best tevreden over het lopen met mijn tijd van 38.20. Ik werd dus 8e en haalde punten voor de ITU en ETU lijst, waardoor ik zeker geplaatst ben voor het EK, en dus had ik mijn doel voor deze wedstrijd bereikt. De wedstrijd werd trouwens gewonnen door de Tjechische Radova, voor Rijf (Zwitserland) en Kolters (Denemarken).
Van 11 tot 14 mei zat ik in Spa (de Belgische Ardennen) voor een trainingsweekend met mijn triathlonclub. Het weer was de eerste dagen heerlijk, dus we hebben fantastische ritten gemaakt. Ik was enorm sterk in de heuvels, dat was een mooie opsteker. Ik ben op de goede weg voor de wedstrijden met zware fietsparcoursen die er nog aankomen dit seizoen.
21 mei, Bundesliga Gladbeck.
De eerste wedstrijd in de Duitse Bundesliga was in Gladbeck over een afstand van 250m zwemmen, 5,5 km fietsen en 2,5 km lopen. In een veld met vele Duitse en internationale toppers kwam ik als tweede uit het water! Dit was een mooie opsteker nadat ik in Griekenland zo slecht gezwommen had. Na een goede wissel zat ik in een klein kopgroepje met onder andere de Nieuw-Zeelandse worldcupwinnares Debby Tanner, Joelle Franzman en Janine Härtel. Deze wilden echter niet samenwerken, waardoor nog vele atleten konden aansluiten. Met een grote groep gingen we de wissel in, en ik kwam in de knel te zitten, waardoor ik als één na laatste ging lopen. Dit was erg slecht, want normaal ben ik juist zo goed in wisselen. Het lopen ging gelukkig erg lekker en ik haalde nog wel 3 dames in. Uiteindelijk werd ik 11e van de 40 dames. De winst was voor de Finse Kiwirante, voor Tanner en de Russische Abysowa.
In de ochtendserie werd mijn Duitse team, De Krefelder Kanu Klub, 3e van de 10 teams en we wisten die plek in de teamwedstrijd die 's middags gehouden werd (550m zwemmen, 22 km fietsen en 5 km lopen) te behouden. Tijdens deze wedstrijd moest het hele team bij elkaar blijven. Met het zwemmen nam ik de andere 3 dames op sleeptouw en ook met het fietsen en lopen was ik erg sterk. Met lopen moest ik zelfs een teamgenote duwen, terwijl ik in de voorgaande jaren juist degene was die geduwd moest worden! Met de looptijd van 18.19 was ik dik tevreden.
UITSLAGEN:
Dames:
1 Kiwiranta, 23:46
2 Tanner, 23:47
3 Abysowa, 23:53
11 Berk, 24:40
28 mei, Triathlon Meerhout (Bel).
De internationale triathlon van Meerhout deed ik eigenlijk als trainingswedstrijd. Ik had de hele week gewoon hard getraind en geen rust gepakt. Ik deed de wedstrijd omdat hij in het circuit van 5 wedstrijden zit, waarmee een plaats in de Nederlandse selectie te verdienen is.
Het zwemmen ging onwijs goed, ik lag gelijk na de start los van de rest en ik kwam 1,5 minuut voor de nummer 2 het water uit. Ik verloor in de wissel mijn fietsschoen, maar ik had zoveel voorsprong dat dat niet echt uitmaakte. Ik was bang dat de achtervolgende groep van 4 dames mij snel in zou halen, maar natuurlijk gaf ik niet zomaar op en ik bleef in mijn eentje op kop erg hard doorfietsen, en de groep kwam niet dichterbij! Na 35 km alleen gefietst te hebben met heel veel tegenwind, kwam er wel één dame bij me die uit de achtervolgende groep was weggefietst. Dit was wel fijn, nu konden we samen het verschil met de groep nog groter maken, en kon ik ook even uitrusten voor het lopen. Het lopen ging prima, na een goede wissel liep ik gelijk op kop. De 2e dame kon mij niet bijhouden en de rest had een te grote achterstand om nog terug te komen. De eerste 3 ronden van 2,5 km fietsen bleef mijn voorsprong 2 minuten. Alleen de Belgische Jessica Mayon kon in de laatste ronde nog tot op een minuut terugkomen, omdat ik toen last kreeg van mijn linkervoet die verdoofd ging voelen. Maar mijn voorsprong was groot genoeg om onbedreigd als 1e te finishen, wat erg leuk was voor een wedstrijd die ik eigenlijk alleen als training had gedaan!
4 juni, worldcup Madrid
Met de worldcup in Madrid begon echt het serieuze werk. Er stonden 70 dames aan de start en er was zelfs een wachtlijst! Ik was wel zenuwachtig want hier stonden echt alleen maar toppers.
Met zwemmen bleek dat ik de verkeerde positie gekozen op het ponton, ik lag in het midden, terwijl rechts en links de beste zwemmers lagen. Dat was een beginnersfoutje, die ik nooit meer moet maken. Nu lag ik midden in het gewoel en niemand voor me die goed zwom, dus niemand om achteraan te zwemmen. Na de eerste boei lag ik al enorm achter. Toen heb ik geprobeerd buitenom naar voren te zwemmen. Dit lukte nog wel een beetje maar ik lag al te ver achter. Met fietsen moesten we 8 ronden van 5 km met een flinke klim erin. Na de wissel zat ik aan het staartje van de de eerste groep, maar ik miste de power om echt aan te sluiten. Ik kwam dus in de tweede groep terecht maar die verloor ik ook doordat vlak voor de klim mijn ketting vast sloeg. Dat was puur balen, want deze groep bleef nog erg dicht bij de kopgroep, terwijl de derde groep waar ik toen in kwam, op 5 minuten achterstand gezet werd. In deze groep was ik wel de sterkste, vooral op de klim. Het lopen ging behoorlijk goed ondanks dat ik weer een beetje last had van mijn linkervoet die verdoofd aanvoelde. Uiteindelijk werd ik 41e en haalde ik punten voor de wereldranking en de ranking voor de Olympische spelen. Aangezien ik als 52e geplaatst was, was het geen slechte prestatie, maar er had meer in gezeten.
11 juni, 15 km loopwedstrijd Maastrichts mooiste.
Eigenlijk had ik op dit moment niet in Maastricht maar in Zuid-Afrika moeten zitten voor de worldcup van Richardsbay... Helaas werd ik op de terugweg vanuit Madrid ziek in het vliegtuig (ik had de papieren zakjes nodig, bah!). De nacht van maandag op dinsdag heb ik om het uur moeten overgeven, ieder slokje water kwam er 2x zo snel weer uit. Dinsdagavond kon ik niet eens mijn bed uit komen, laat staan op het vliegtuig naar Zuid-Afrika stappen. Ik kon mijn vlucht niet omzetten naar een dag later, dus kon ik niets anders dan besluiten niet te gaan... Verschrikkelijk balen natuurlijk, maar goed. Ik heb me toen maar geconcentreerd op snel beter worden (ik had 2 kilo in 2 dagen verloren), en snel weer hard gaan trainen voor het EK wat ook al over 2 weken is. Donderdag kon ik gelukkig al weer wat rustig zwemmen en vanaf vrijdag kon ik weer normaal trainen. Gisteren voelde ik me weer zo goed dat ik besloot als training de 15 km van Maastricht (Maastrichts mooiste) te lopen. Dat is een behoorlijk zware loop over de Sint Pietersberg. Het was natuurlijk enorm warm weer, dus deed ik het een beetje rustig aan. Tot mijn verbazing ging het enorm lekker en liep ik een tijd van 1.04.46, niet slecht op zo'n parcours. Ik werd er 4e dame mee, en 1e Nederlandse. Er liepen namelijk 2 Belgische en een Keniaanse toploper mee. Dit was een fijne bevestiging dat ik weer helemaal beter ben. Nu maar hard trainen richting het EK, de volgende wedstrijd!
Nou, jullie zijn bij deze weer op de hoogte, ik zal proberen voortaan niet zo'n 7-delig epos te schrijven maar gelijk na de wedstrijd wat te schrijven (echt waar!):-)
Tot de volgende keer, doei!
ga er maar even rustig voor zitten, hier volgt een enorm verhaal! Waar ik al bang voor was is inderdaad gebeurd; ik heb deze site laten versloffen... Geregelde verslaglegging is toch niet een van mijn kwaliteiten. Maar goed, daarom maar een grote update van alles wat ik de afgelopen maanden op sportief gebied heb gepresteerd:
van 24 april tot 4 mei ben ik op trainingskamp geweest in Cesenatico, Italië. Voor de wielerfans, dit is de geboorteplaats van Marco Pantani. Hij is hier ook een echte held en zijn begraafplaats is een soort bedevaartsoord voor fietsers. Ik ben ook in het café van zijn oom geweest en dat is een waar Pantani-museum met al zijn bekers en zijn eerste fiets! Verder kun je er ook heel lekker ijs eten :-)
Ondanks het iets mindere weer was het een heel geslaagd trainingskamp met zowel de atletiekvereniging van Jenette Tolhoek als het Perskindol-triathlonteam.
Op 4 mei ging ik weer terug naar huis, om snel mijn tas in- en uit te pakken en de dag later weer terug te rijden naar het vliegveld voor mijn vlucht naar Alexandroupolis. Hier werd een ETU-cup georganiseerd (zeg maar Europa-cup), waar punten konden worden verdiend voor zowel de Wereld- als de Europese ranking. Deze punten had ik nodig om mij te plaatsen voor de Europese Kampioenschappen elite, die op 24 juni worden gehouden in het Franse Autun. Ik was best een beetje zenuwachtig, helemaal alleen naar zo'n wedstrijd. Ik zou eigenlijk met Jenette Tolhoek gaan, maar zij kwam er op het trainingskamp achter dat zij zich had vergist in het weekend met het boeken van haar vliegticket! Ze dacht dat de wedstrijd 2 weken later was! Balen voor ons allebei natuurlijk. Maar goed, ik zag het maar als een goede ervaring, de komende jaren zal ik als triathleet waarschijnlijk wel vaker alleen naar een verre wedstrijd moeten. Gelukkig was de Belgische ploeg er ook, dus helemaal alleen was ik niet.
De wedstrijd zelf ging redelijk. Vlak voor de start ging de rits van mijn wedstrijdpakje stuk, zodat het nog even erg hectisch was, maar gelukkig had ik een extra pakje bij me en stond ik op tijd op het ponton. Ik had een hele slechte start want na de duik van het ponton liep mijn bril vol met water en lag ik midden in het gewoel. Omdat het zout water was, leek het me beter om hem even te legen, ik lag toch slecht. Toen ben ik om de groep heen naar voren gezwommen en lag al gauw toch nog goed. Toch zwommen er 3 dames weg omdat mijn armen toen verzuurden en ik kon mijn benen niet goed gebruiken. Ik dacht toen dat het aan het koude water lag (15 graden), maar later bleek mijn si-gewricht vast te zitten. Ik kwam dus achter de kopgroep als 5e uit het water met nog een meisje, de Europees kampioen junioren Daniële Rijf. Mijn voeten waren bevroren en ik kreeg mijn schoenen niet goed aan, waardoor zij van me wegfietste. Super balen want zij fietste naar de kopgroep terwijl ik in mijn eentje achterbleef. Na een rondje alleen kwamen er twee dames bij me waarvan er maar 1 goed kon fietsen, dus dat schoot ook niet op. Uiteindelijk kwamen er nog 4 dames van achteren en zaten we in een groep van 7. Die groep werkte goed samen, maar de dames waren niet allemaal erg sterk, waardoor de kopgroep 2 minuten op ons uitliep. Ik had een redelijke wissel en begon als 3e van de groep aan het lopen (als 7e in de wedstrijd), en deze positie kon ik lange tijd volhouden. In de laatste ronde kwam er alleen nog een Griekse dame van achteren langs. Al met al was ik best tevreden over het lopen met mijn tijd van 38.20. Ik werd dus 8e en haalde punten voor de ITU en ETU lijst, waardoor ik zeker geplaatst ben voor het EK, en dus had ik mijn doel voor deze wedstrijd bereikt. De wedstrijd werd trouwens gewonnen door de Tjechische Radova, voor Rijf (Zwitserland) en Kolters (Denemarken).
Van 11 tot 14 mei zat ik in Spa (de Belgische Ardennen) voor een trainingsweekend met mijn triathlonclub. Het weer was de eerste dagen heerlijk, dus we hebben fantastische ritten gemaakt. Ik was enorm sterk in de heuvels, dat was een mooie opsteker. Ik ben op de goede weg voor de wedstrijden met zware fietsparcoursen die er nog aankomen dit seizoen.
21 mei, Bundesliga Gladbeck.
De eerste wedstrijd in de Duitse Bundesliga was in Gladbeck over een afstand van 250m zwemmen, 5,5 km fietsen en 2,5 km lopen. In een veld met vele Duitse en internationale toppers kwam ik als tweede uit het water! Dit was een mooie opsteker nadat ik in Griekenland zo slecht gezwommen had. Na een goede wissel zat ik in een klein kopgroepje met onder andere de Nieuw-Zeelandse worldcupwinnares Debby Tanner, Joelle Franzman en Janine Härtel. Deze wilden echter niet samenwerken, waardoor nog vele atleten konden aansluiten. Met een grote groep gingen we de wissel in, en ik kwam in de knel te zitten, waardoor ik als één na laatste ging lopen. Dit was erg slecht, want normaal ben ik juist zo goed in wisselen. Het lopen ging gelukkig erg lekker en ik haalde nog wel 3 dames in. Uiteindelijk werd ik 11e van de 40 dames. De winst was voor de Finse Kiwirante, voor Tanner en de Russische Abysowa.
In de ochtendserie werd mijn Duitse team, De Krefelder Kanu Klub, 3e van de 10 teams en we wisten die plek in de teamwedstrijd die 's middags gehouden werd (550m zwemmen, 22 km fietsen en 5 km lopen) te behouden. Tijdens deze wedstrijd moest het hele team bij elkaar blijven. Met het zwemmen nam ik de andere 3 dames op sleeptouw en ook met het fietsen en lopen was ik erg sterk. Met lopen moest ik zelfs een teamgenote duwen, terwijl ik in de voorgaande jaren juist degene was die geduwd moest worden! Met de looptijd van 18.19 was ik dik tevreden.
UITSLAGEN:
Dames:
1 Kiwiranta, 23:46
2 Tanner, 23:47
3 Abysowa, 23:53
11 Berk, 24:40
28 mei, Triathlon Meerhout (Bel).
De internationale triathlon van Meerhout deed ik eigenlijk als trainingswedstrijd. Ik had de hele week gewoon hard getraind en geen rust gepakt. Ik deed de wedstrijd omdat hij in het circuit van 5 wedstrijden zit, waarmee een plaats in de Nederlandse selectie te verdienen is.
Het zwemmen ging onwijs goed, ik lag gelijk na de start los van de rest en ik kwam 1,5 minuut voor de nummer 2 het water uit. Ik verloor in de wissel mijn fietsschoen, maar ik had zoveel voorsprong dat dat niet echt uitmaakte. Ik was bang dat de achtervolgende groep van 4 dames mij snel in zou halen, maar natuurlijk gaf ik niet zomaar op en ik bleef in mijn eentje op kop erg hard doorfietsen, en de groep kwam niet dichterbij! Na 35 km alleen gefietst te hebben met heel veel tegenwind, kwam er wel één dame bij me die uit de achtervolgende groep was weggefietst. Dit was wel fijn, nu konden we samen het verschil met de groep nog groter maken, en kon ik ook even uitrusten voor het lopen. Het lopen ging prima, na een goede wissel liep ik gelijk op kop. De 2e dame kon mij niet bijhouden en de rest had een te grote achterstand om nog terug te komen. De eerste 3 ronden van 2,5 km fietsen bleef mijn voorsprong 2 minuten. Alleen de Belgische Jessica Mayon kon in de laatste ronde nog tot op een minuut terugkomen, omdat ik toen last kreeg van mijn linkervoet die verdoofd ging voelen. Maar mijn voorsprong was groot genoeg om onbedreigd als 1e te finishen, wat erg leuk was voor een wedstrijd die ik eigenlijk alleen als training had gedaan!
4 juni, worldcup Madrid
Met de worldcup in Madrid begon echt het serieuze werk. Er stonden 70 dames aan de start en er was zelfs een wachtlijst! Ik was wel zenuwachtig want hier stonden echt alleen maar toppers.
Met zwemmen bleek dat ik de verkeerde positie gekozen op het ponton, ik lag in het midden, terwijl rechts en links de beste zwemmers lagen. Dat was een beginnersfoutje, die ik nooit meer moet maken. Nu lag ik midden in het gewoel en niemand voor me die goed zwom, dus niemand om achteraan te zwemmen. Na de eerste boei lag ik al enorm achter. Toen heb ik geprobeerd buitenom naar voren te zwemmen. Dit lukte nog wel een beetje maar ik lag al te ver achter. Met fietsen moesten we 8 ronden van 5 km met een flinke klim erin. Na de wissel zat ik aan het staartje van de de eerste groep, maar ik miste de power om echt aan te sluiten. Ik kwam dus in de tweede groep terecht maar die verloor ik ook doordat vlak voor de klim mijn ketting vast sloeg. Dat was puur balen, want deze groep bleef nog erg dicht bij de kopgroep, terwijl de derde groep waar ik toen in kwam, op 5 minuten achterstand gezet werd. In deze groep was ik wel de sterkste, vooral op de klim. Het lopen ging behoorlijk goed ondanks dat ik weer een beetje last had van mijn linkervoet die verdoofd aanvoelde. Uiteindelijk werd ik 41e en haalde ik punten voor de wereldranking en de ranking voor de Olympische spelen. Aangezien ik als 52e geplaatst was, was het geen slechte prestatie, maar er had meer in gezeten.
11 juni, 15 km loopwedstrijd Maastrichts mooiste.
Eigenlijk had ik op dit moment niet in Maastricht maar in Zuid-Afrika moeten zitten voor de worldcup van Richardsbay... Helaas werd ik op de terugweg vanuit Madrid ziek in het vliegtuig (ik had de papieren zakjes nodig, bah!). De nacht van maandag op dinsdag heb ik om het uur moeten overgeven, ieder slokje water kwam er 2x zo snel weer uit. Dinsdagavond kon ik niet eens mijn bed uit komen, laat staan op het vliegtuig naar Zuid-Afrika stappen. Ik kon mijn vlucht niet omzetten naar een dag later, dus kon ik niets anders dan besluiten niet te gaan... Verschrikkelijk balen natuurlijk, maar goed. Ik heb me toen maar geconcentreerd op snel beter worden (ik had 2 kilo in 2 dagen verloren), en snel weer hard gaan trainen voor het EK wat ook al over 2 weken is. Donderdag kon ik gelukkig al weer wat rustig zwemmen en vanaf vrijdag kon ik weer normaal trainen. Gisteren voelde ik me weer zo goed dat ik besloot als training de 15 km van Maastricht (Maastrichts mooiste) te lopen. Dat is een behoorlijk zware loop over de Sint Pietersberg. Het was natuurlijk enorm warm weer, dus deed ik het een beetje rustig aan. Tot mijn verbazing ging het enorm lekker en liep ik een tijd van 1.04.46, niet slecht op zo'n parcours. Ik werd er 4e dame mee, en 1e Nederlandse. Er liepen namelijk 2 Belgische en een Keniaanse toploper mee. Dit was een fijne bevestiging dat ik weer helemaal beter ben. Nu maar hard trainen richting het EK, de volgende wedstrijd!
Nou, jullie zijn bij deze weer op de hoogte, ik zal proberen voortaan niet zo'n 7-delig epos te schrijven maar gelijk na de wedstrijd wat te schrijven (echt waar!):-)
Tot de volgende keer, doei!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
