back on track: 40e in Hamburg

Hoi allemaal,

na mijn desastreus verlopen WK was ik erop gebrand om in Hamburg te laten zien dat ik er internationaal wel degelijk bij hoor. De worldcup van Hamburg is altijd erg leuk om te doen, door de enorm goede atmosfeer en het leuke parcours door de stad met duizenden enthousiaste toeschouwers. (Dat de atleten in een 5-sterren hotel worden ondergebracht, is ook niet vervelend :-))

In Hamburg stond vrijwel het hele WK-veld aan de start, dus ik kon met gerust hart een revange nemen op Lausanne. Er deden 74 dames mee, ik begin er langzamerhand aan gewend te raken. Vrijwel iedere worldcup dit jaar zit 'vol' en heeft atleten op de wachtlijst staan. Ik ben van de Nederlandse dames de enige die door een wereldranking van rond de 100 altijd zeker is van deelname, maar voor de anderen is het heel lastig om er tussen te komen. Jenette Tolhoek ging op goed geluk mee naar Hamburg en mocht gelukkig starten doordat er een paar afzeggingen waren.

Met zwemmen werd ik weer genekt door mijn hoge startnummer (57). Terwijl al de topzwemmers helemaal rechts op het ponton gingen staan, kon ik alleen nog maar geheel links aansluiten. Ik had een enorm goede start, maar moest veel meer meters zwemmen dan de toppers. Ik moest helemaal buitenom de boei om, en toen was de kopgroep al weg. Toen heb ik me een kilometer helemaal kapot gezwommen om er nog bij te komen. En was ik eindelijk aangesloten bij de staart van de kopgroep (dacht ik) lieten ze voor me weer een gat vallen! Kon ik weer in de achtervolging. Ik hoopte dat als ik het gat maar klein genoeg zou maken, ik met een supersnelle wissel nog in de kopgroep zou kunnen komen. Ik kwam als 16e uit het water, 7 seconden achter de kopgroep. Dat was net teveel om goed te maken in de wissel, en dus reed ik een half rondje alleen voor ik door de 2e groep ingehaald werd. Achteraf maakte het niet veel uit, want van de kopgroep van 15 dames bleven alleen de eerste 7 weg, en de anderen raapten we tijdens het fietsen op.
Het fietsen ging heel erg goed (gelukkig, ik kan het nog!). Het parcours in Hamburg is echt op mijn lijf geschreven, met superveel bochten, en aangezien ik de enige in het damesveld ben die niet remt voor bochten, kost het fietsen me daar weinig energie. Ik was zelfs 3 keer per ongeluk uit de groep weggereden door een paar snelle bochten. Nou ja, dat hield het tempo tenminste hoog, zodat het gat met de kopgroep klein bleef en de derde groep ons niet bijhaalde. Dit lukte want het verschil met de eerste groep bleef een minuut terwijl de 3e groep na het fietsen een achterstand van 2 minuten had.

Het lopen ging behoorlijk. De eerste 2 ronden had ik het erg zwaar, maar de 3e ronde kwam ik wat in mijn ritme en haalde ik nog 3 dames in. De laatste ronde moest ik nog alles uit de kast halen omdat er een groepje van 4 dames uit de 3e groep achter me aan kwam. Ik heb me helemaal kapot gelopen, maar het was net niet genoeg. Ze haalden me nog net voor de streep in, waardoor ik niet als 36e maar als 40 finishte. Dat was wel jammer, maar verder was ik erg tevreden. Het was een bevestiging dat Lausanne slechts een incident was, en dat ik echt wel wat te zoeken heb op dit soort wedstrijden. (Jenette was tijdens het zwemmen ziek geworden en moest helaas de wedstrijd staken)

Nu nog even hard trainen voor de laatste wedstrijd in Peking. Ik heb er onwijs veel zin in! Wat een kans, om een worldcup te doen op het Olympisch parcours. Ik ga er echt van genieten, en hoop natuurlijk ook een goede prestatie neer te zetten.

Tot gauw!

Groetjes, Birgit

Ps. Ik sta na Hamburg als 47e atleet op de 'Olympic simulation', dat wil zeggen dat als de Olympische spelen nu gehouden zouden worden, ik al geplaatst zou zijn! Helaas is het voor het NOC*NSF niet genoeg om bij de (geschoonde) beste 55 van de wereld te staan, en moet ik volgend jaar toch echt 2 keer top 8 halen op een worldcup...

PPs. Uitslagen en foto's zijn te zien op www.triathlon.org.

www.tttl.nl, www.mribv.nl