2e wereldbeker live op tv!

Hoi allemaal,

na het zeer geslaagde trainingskamp in Rio Maior vloog ik 2 weken later weer naar Portugal, voor de worldcup in Lissabon. Hier wordt volgend jaar het Europees kampioenschap georganiseerd, dus vond ik het belangrijk om hier aan de start te staan, om het parcours alvast te verkennen. Ik koos dus voor deze wedstrijd en niet voor de Worldcup in Zuid-Afrika, die volgend weekend is. De wedstrijd in Portugal was wel veel sterker bezet dan die in Zuid-Afrika, maar goed, daar wordt ik zelf alleen maar sterker van. Daarbij is Portugal gewoon makkelijker te bereiken dan Zuid-Afrika, waardoor je geen dagen verliest met reizen, waarin je eigenlijk zou moeten trainen.

Helaas bleek zelfs de korte reis naar Lissabon nog lang te kunnen duren... Ik denk dat ik voor deze worldcup de slechtste voorbereiding ooit heb gehad. We hadden een vroege vlucht op vrijdag, zodat ik om half 5 al op moest. Geen probleem, want we zouden al om 12 uur in Lissabon zijn, en dan kon ik in het hotel nog even een paar uurtjes slapen voor we naar de briefing moesten. Helaas bleek de organisatie van de wedstrijd absoluut belabberd te zijn. We hebben 3(!) uur op het vliegveld van Lissabon moeten wachten voor we naar het hotel gebracht werden. Iedere keer zeiden ze dat we nog moesten wachten op andere mensen, dat de bus er nog niet was, dat het nog tien minuten ging duren.... om na 3 uur te zeggen dat ze een transportprobleem hadden (goh?) en dat we maar een taxi moesten nemen. Waarom zeiden ze dat dan niet 3 uur eerder?! Nu kwamen we helemaal verkreukeld aan in het hotel, wat ook nog eens 20 km van de start bleek af te liggen in plaats van in het centrum, wat de organisatie ons verteld had. We hadden nog net de tijd om onze spullen in de kamers te gooien en toen moesten we alweer naar de briefing (wederom met een taxi, want de auto van de organisatie kwam ook nu niet opdagen). De briefing, waar het parcours uitgelegd wordt en eventuele aandachtspunten besproken worden, is sinds dit jaar verplicht voor alle atleten. Mis je de briefing, dan mag je niet starten.

Na de briefing was er een pasta-party 'hier gelijk aan de overkant van de straat'. Het restaurant was natuurlijk niet te vinden, zodat hele groepen atleten doelloos in het rond liepen. Uiteindelijk hadden we het goede restaurant gevonden, maar het zag er wel erg donker uit... Na een uur in de kou en wind te hebben gestaan, wilden ze pas de deur voor ons open doen. Echt schandalig.

De volgende dag scheen gelukkig de zon en leek het leed geleden te zijn. Totdat ik tijdens het in elkaar zetten van mijn fiets ontdekte dat er (tijdens de vlucht?) een scheur in mijn zadelpen gekomen was. Daar kon ik echt niet meer mee rijden, stel je voor dat hij door zou breken tijdens de wedstrijd! Gelukkig kon ik de zadelpen van mijn teamgenoot Bas Diederen lenen (hij had dezelfde maat) maar het leverde wel weer de nodige stress op.

Het transport bleef het hele weekend een bron van zorg. Op de dag van de wedstrijd zou ik om kwart voor 8 's ochtends opgehaald worden. Het werd 8 uur...kwart over 8...en nog niemand te bekennen. Na een telefoontje met de organisatie bleek dat ze me gewoon waren vergeten! Gelukkig was toevallig de fysiotherapeut van het Portugese team in de buurt, en hij heeft mij uiteindelijk naar de start gebracht. Ik kwam natuurlijk veel te laat aan. Niet echt goed voor de zenuwen!

Maar goed, afgezien van de logistiek was de wedstrijd zelf gelukkig wel goed georganiseerd. 72 dames stonden aan de start in de haven van Lissabon. Ik had een heel goede start en lag gelijk een lengte voor. Jammer genoeg is mijn ranking op de wereldranglijst nog niet zo goed, waardoor ik niet bij de toppers in de buurt stond. Ik zag 30 meter rechts van me een groepje wegzwemmen, maar daar kon ik niet meer bijkomen. Dat was jammer, maar uiteindelijk kwam ik nog best goed als 24e uit het water, net achter de latere winnares Vanessa Fernandez.

Ik had een goede wissel en kwam in de 2e fietsgroep terecht, die snel aansluiting zou vinden bij de eerste groep. Helaas viel toen het tempo helemaal stil, waardoor na 5 ronden ook nog de 3e groep kon aansluiten. Dat was voor mij als mindere loopster natuurlijk niet zo gunstig. Het fietsen was wel echt supergaaf. We moesten iedere ronde (8 in totaal) door een groot stadion rijden, dat helemaal vol zat met toeschouwers! Geweldig! Omdat onze groep heel groot was (wel 50 dames) vond ik het veiliger om een beetje vooraan te rijden, en door mijn goede bochtentechniek kwam ik ook een paar keer als eerste door het stadion heen. Kippenvel! Al die mensen die juichen, de motoren met hun camera's voor je, je ziet jezelf op het grote scherm in het stadion, echt genieten! De wedstrijd werd live uitgezonden op tv (en ook via internet te volgen), en ik hoorde later van iedereen dat ik superveel in beeld was geweest. Ik heb in ieder geval mijn 15 minutes of fame ruimschoots gehad :-) In de 7e ronde verloor ik op een bandbreedte na de premiesprint van Nicola Spirig. Dat was wel balen, 500 dollar door mijn neus geboord! Maar ik was al wel heel tevreden dat ik er zo dicht bij zat. Volgende keer lukt het me vast wel.

Na het fietsen ging ik helemaal vooraan de wissel in, en ik ging als 3e lopen. Als 3e gaan lopen in een worldcup! Hoe gaaf. Natuurlijk kon ik het looptempo vooraan nog niet bijhouden, maar het voelde toch heel goed. Uiteindelijk liep ik een gedegen 10 km en ik finishte als 37e. Vanessa Fernandez won voor eigen publiek haar 15e worldcup, voor Michele Dillon (GBR) en Christiane Pilz (GER). Al met al was ik behoorlijk tevreden. Hier kan ik weer verder mee. Ik heb in ieder geval laten zien dat ik de technical skills (zwemmen, wisselen, bochtentechniek) in huis heb om met de top mee te kunnen. Mijn lopen moet nog veel beter, maar ik moet ook niet vergeten dat ik nog in het begin van het seizoen zit. Ik heb in de winter en de lente een goede basis gelegd voor mijn lopen. De komende periode ga ik meer op snelheid trainen, en zal het in de wedstrijden vast ook veel beter gaan. In ieder geval ben ik weer een beetje gestegen op de wereldranglijst, zodat ik de volgende wedstrijd misschien een iets lager startnummer heb.

Mijn volgende wedstrijd is 20 mei in Gladbeck voor mijn Duitse team in de Bundesliga. Weer iets heel anders dan een worldcup, maar ook superleuk.

Tot gauw! Groetjes, Birgit